Etykieta kosmetyków jest dowodem tożsamości produktów kosmetycznych. Zgodnie z normą GB5296.3-2008 „Instrukcja użytkowania produktów konsumpcyjnych – Ogólne etykiety kosmetyków” redaktor opracował treści, które muszą być oznaczone na etykiecie kosmetyków dla każdego.
Nazwa kosmetyku: powinna być zwięzła i łatwa do zrozumienia, odzwierciedlająca prawdziwe właściwości
Zwykle składa się z nazwy marki, nazwy zwyczajowej nazwy atrybutu, na przykład: krem nawilżający Yumeijing.
1. Nazwa znaku towarowego. Można używać zarówno zarejestrowanych znaków towarowych, jak i niezarejestrowanych znaków towarowych, ale muszą one być zgodne z odpowiednimi przepisami prawa i regulacjami dotyczącymi znaków towarowych mojego kraju. Ustawa o znakach towarowych stanowi, że przedsiębiorstwa, przedsiębiorstwa i indywidualne gospodarstwa domowe przemysłowe i handlowe, „którzy potrzebują uzyskać wyłączne prawo do używania znaku towarowego, składają wniosek o rejestrację w Urzędzie Znaków Towarowych”. Pokazuje to, że to, czy konieczne jest uzyskanie wyłącznego prawa do używania znaku towarowego, należy do użytkownika znaku towarowego. Jeśli nie potrzebujesz praw wyłącznych, nie musisz się rejestrować. Dozwolone jest używanie niezarejestrowanych znaków towarowych, ale nie są one chronione prawem.
2. Nazwa zwyczajowa. Mogą to być słowa, które wskazują główne surowce produktu lub opisują przeznaczenie produktu, cel użycia, miejsce użycia itp., a słowa, które wyrażają lub sugerują skutki medyczne, nie mogą być używane.
Jeżeli nazwa zwyczajowa dotyczy surowców lub składników funkcjonalnych, muszą to być surowce i składniki zawarte w formule produktu; jeśli produkt ma wiele funkcji w tym samym czasie, dopuszcza się jednoczesne istnienie wielu terminów funkcjonalnych; ale jeśli produkt ma jednocześnie dwa funkcjonalne składniki, takie jak ekstrakt z propolisu i polisacharyd XX, jeśli nazwa zwyczajowa zawiera polisacharyd propolisu, jest to niewłaściwe i niejednoznaczne, aby użytkownicy nie wiedzieli, czy są to dwa składniki propolisu i XX polisacharydów lub czy produkt zawiera polisacharydy propolisu. . Jeśli te dwa funkcjonalne składniki są używane razem, nie powinno być żadnych dwuznaczności.
3. Nazwa atrybutu. Wskaż rzeczywiste właściwości fizyczne lub wygląd, takie jak krem, śmietana, woda, płyn, proszek itp.
W przypadku niektórych zwyczajowych i zwyczajowych nazw kosmetycznych można pominąć nazwę zwyczajową i nazwę atrybutu. Takich jak cień do powiek, szminka, maska na twarz, odżywka itp.
Chińskie nazwy importowanych kosmetyków powinny w miarę możliwości odpowiadać nazwom obcym, można stosować dowolne tłumaczenie, transliterację itp. Podobne obce znaki lub inne symbole należy objaśnić w języku chińskim na widocznej stronie opakowania.
Uwaga szczególna: Z wyjątkiem zarejestrowanych znaków towarowych, użyte w logo czcionki pinyin i obce nie mogą być większe niż odpowiadające im chińskie znaki.
Nazwa i adres producenta
1. Krajowym producentem kosmetyków, czyli podmiotem odpowiedzialnym za jakość produktu, może być bezpośredni producent lub organizator działalności produkcyjnej. W przypadku oznaczenia adresu producenta, co do zasady, musi on być zgodny z siedzibą „zezwolenia na prowadzenie działalności” przedsiębiorstwa.
Jeśli jest to producent, który zleca produkcję lub przetwórstwo kosmetyków, istnieją różne metody znakowania w zależności od tego, czy firma zlecająca posiada licencję na produkcję:
Przykład: Klient: Nazwa firmy
Adres: Adres A
Podmiot uprawniony: Firma B
Adres: adres B
Lub użyj osoby odpowiedzialnej/dealera, aby rozróżnić relacje między stroną powierzającą a stroną, której powierzono zadanie.
2. Importowane kosmetyki: Importowane kosmetyki sprzedawane w Chinach muszą być oznaczone nazwą kraju lub regionu pochodzenia (dotyczy Hongkongu, Makau, Tajwanu) oraz nazwą i adresem agenta, importera lub dystrybutora legalnie zarejestrowanego w Chinach. Nie jest konieczne oznaczanie nazwy i adresu producenta.
Powyższa nazwa i adres powinny być umieszczone na widocznej powierzchni opakowania sprzedażowego.
3. Treść netto
Ogólnie oznaczone według stanu kosmetyków:
Uwaga specjalna: W przypadku kosmetyków, których zawartość jest wyrażona poprzez liczenie, trzy chińskie znaki „zawartość netto” mogą zostać zwolnione, a tabletki, arkusze, sztuki itp. mogą być stosowane bezpośrednio jako jednostka liczenia.
Zawartość netto powinna być oznaczona na powierzchni ekspozycyjnej opakowania sprzedażowego kosmetyków. Jeśli nie można go oznaczyć, można go oznaczyć na widocznej powierzchni.
Lista składników kosmetycznych
Jakość surowców w recepturach kosmetycznych jest ważnym czynnikiem wpływającym na bezpieczeństwo kosmetyków. Dodatek różnych surowców daje różne efekty (m.in. oczyszczanie, nawilżanie, zapach i kondycjonowanie) kosmetykom.
Wszystkie surowce muszą zawierać standardową chińską nazwę, numer seryjny surowca, zawartość substancji podlegających ograniczeniom, cel użycia itp. i nie mogą ukrywać celowo dodanych składników ani etykietować składników, których w rzeczywistości nie mają.
Lista składników na etykiecie powinna być prowadzona przez „Składniki:”.
1. Kolejność etykietowania nazw składników: powinna być w kolejności malejącej według dodanej ilości. Dla każdego składnika z dodaną ilością większą niż 1%, składniki w tabeli składników produktu należy ułożyć w kolejności malejącej ilości dodanego składnika w formule produktu. Pozostałe ≤1% składników można ułożyć dowolnie po ułożeniu składników większych niż 1% w porządku malejącym, bez porządku malejącego.
2. W przypadku mieszanki składniki przed zmieszaniem należy oddzielnie oznaczyć: np. mieszanina dwutlenku tytanu powlekanego trietoksyoktylosilanem w produkcie przeciwsłonecznym.
Wyżej wymieniony surowiec składa się z 2% trietoksyoktylosilanu i 98% dwutlenku tytanu. Jest dodawany do formuły w ilości 8,84%. Gdy zaznaczone są pełne składniki, dwa składniki muszą być oznaczone oddzielnie, a kolejność musi zostać obliczona. Jaka jest ilość wszystkich składników: Trietoksyoktylosilan: 2%*8,84%=0,1768%; Dwutlenek tytanu: 98%*8,84%=8,6632%. W związku z tym sumaryczna zawartość dwutlenku tytanu w wyżej wymienionym surowcu w składzie receptury wynosi 8,6632%. Jeśli receptura nadal zawiera te same surowce, należy je dodać i posortować, a wtedy pełna tabela składu zostanie ułożona w porządku malejącym.
3. Oznakowanie składników roztworu ekstrakcyjnego: Roztwór ekstrakcyjny powinien być oznakowany odpowiednio ekstraktem, rozpuszczalnikiem ekstrakcyjnym i rozpuszczalnikiem rozcieńczającym pozostałym w roztworze ekstrakcyjnym. Na przykład:
Z powyższej tabeli wynika, że zawartość ekstraktu tłuszczowego z drzewa awokado (BUTYROSPERMUM PARK II) w surowcu wynosi 0,2%, wody 92,8%, butanodiolu 5,0%, a 1,2-heksanodiolu jest 2,0%.
Dodatkowa ilość surowca w formule wynosi 1%, a ilość każdego składnika w surowcu w formule można obliczyć osobno: Ekstrakt z tłuszczu z drzewa awokado (BUTYROSPERMUM PARKII): 0,2%*2%=0,004% ; woda: 92,8% *2%=1,856%; Butanodiol: 5,0%*2%=0,1%; 1,2-heksanodiol: 2,0%*2%=0,04%. Na przykład zawartość wyżej wymienionego składnika wody w tabeli receptur wynosi 1,856%. Jeśli receptura zawiera te same surowce, należy je dodać i posortować, a wtedy pełna tabela składników zostanie ułożona w kolejności malejącej.
3. Wskazanie składu produktu w opakowaniu łączonym: W przypadku produktów pakowanych, takich jak mleko i śmietana, które należy stosować łącznie, tabelę składu produktu należy podać oddzielnie. W przypadku produktów z wieloma kolorami tego samego opakowania w tym samym opakowaniu, takich jak czterokolorowe cienie do powiek, etykieta składnika tego typu produktu może stanowić podsumowanie formuły czterokolorowego cienia do powiek i oznaczyć ją w formie listy składników lub zgodnie z 4 listami składników. Etykieta.
4. W przypadku barwników pełnią one jednocześnie inne funkcje i mogą być oznaczane oddzielnie zgodnie z przeznaczeniem lub po połączeniu. Konwencjonalne zastosowanie: gdy dwutlenek tytanu jest używany jako filtr przeciwsłoneczny, jest oznaczony jako „dwutlenek tytanu”, a gdy jest stosowany jako barwnik, jest oznaczony jako „CI 77891”; kiedy mika jest używana jako ogólny materiał matrycowy, jest oznaczana jako „mika”; oraz jako barwnik, gdy jest oznaczony jako „CI 77019”.
5. Nazwa składnika, który ma być oznakowany, powinna przyjąć nazwę składnika z „International Nomenclature of Cosmetic Ingredients (INCI) Chinese Translation”. Jeżeli nazwa składnika zawiera nazwę z literatury łacińskiej, to łacińska część nie musi być oznaczana w wykazie składników, np.: żyto (SECALE) CEREALE) ekstrakt z nasion można bezpośrednio oznaczyć jako: ekstrakt z nasion żyta na etykiecie.
Istnieją dwa sposoby oznaczania okresu przydatności do spożycia:
1. Data produkcji i okres przydatności do spożycia: Na przykład data produkcji jest oznaczona: „data produkcji 20160515” lub data produkcji jest podana na opakowaniu, a opakowanie jest oznaczone 20160515; termin przydatności do spożycia jest oznaczony: „okres przydatności do spożycia*rok” lub „okres przydatności do spożycia*miesiąc”.
2. Numer partii produkcyjnej i data ważności: Numer partii produkcyjnej może być cyframi i/lub literami i/lub chińskim pinyinem i/lub tekstem, tak jak druga partia wyprodukowana 15 stycznia 2007 r. z epitopem 200701152; lub używając „kolejnej daty” „(Zostań kodem juliańskim za granicą) do etykietowania, to znaczy bezpośrednio użyj 3 cyfr, aby wskazać, że produkt został wyprodukowany w ciągu pierwszych kilku dni określonego roku. Data ważności powinna być oznaczona zwrotami przewodnimi, takimi jak jako „proszę zużyć przed oznaczoną datą” lub „patrz opakowanie daty ważności” lub „data ważności”. Na przykład data powinna być wyraźnie oznaczona w kolejności rok, miesiąc i dzień: 20160515.
Inne treści, które należy zaznaczyć
1. Należy zaznaczyć numer zezwolenia na produkcję przedsiębiorstwa oraz numer normy wyrobu.
2. Numer tekstowy importowanego preparatu kosmetycznego niespecjalnego dla standardu: National Makeup Preparation J*****.
3. Kosmetyki specjalne powinny być oznakowane numerem zatwierdzenia: narodowy znak specjalny makijażu G*****.
4. Zaznacz słowa ostrzeżenia dotyczące bezpieczeństwa: użyj „Uwaga:” lub „Ostrzeżenie:” jako języka przewodniego.
Podsumowano zawartość, która musi być oznaczona na kosmetykach. Aby uniknąć objazdów podczas tworzenia etykiet kosmetyków, firmy kosmetyczne prosimy o przestrzeganie GB5296.3-2008 „Instrukcje konsumenckie dotyczące ogólnego etykietowania kosmetyków” i „Przepisy dotyczące zarządzania etykietowaniem kosmetyków” (zamówienie nr 100) itp. Prawa i przepisy.
